Skopiumschuivers

‘Skopiumschuivers’, de titel verwijst naar hoe stichter Ben ter Elst de bezoekers van zijn bioscoop (zijn café en zijn Filmgebeuren) noemde, is het levenswerk van kunstenares en echtgenote van Ter Elst Paya Germonprez. Een werk dat ze willens nillens ‘moest’ maken, ook al kleefden er ook veel slechte herinneringen aan het Studio Skoop verhaal. Persoonlijke ontgoochelingen, gedeelde trauma’s en emotionele wonden.

Maar, schrijft Germonprez in haar voorwoord, “ik ontmoet ook vaak mensen die euforisch worden als we het hebben over de tijd toen we daar samen rondliepen. Die mensen vonden dat die ‘mooie tijd’ dringend moest gedocumenteerd worden, opgeschreven, herinnerd, om niet vergeten te worden. Want er waren andere krachten geweest in de stad, die dat verleden liefst in de vergeetput hadden gegooid.”

De auteur begon in 2015 aan haar zoektocht naar getuigen en documentatie om zich na verloop van tijd te realiseren dat “de volledige culturele en maatschappelijke elite van Gent en Vlaanderen ‘Skopiumschuivers’ waren geweest. Het waren hun studentenjaren. De Skoop was bij wijze van spreken de voedingsbodem waarop hun ideeën wortel hadden geschoten. Later hadden ze Gent en Vlaanderen totaal omgevormd, de nieuwe tijden er door gedrukt. Op cultureel en maatschappelijk gebied.”

Het deed Germonprez besluiten om het verhaal open te trekken “naar dit bredere landschap rond de Skoop. De kiem van de veranderingen. En geprobeerd dat landschap een beetje tot leven te laten komen.” Daarvoor voerde ze tal van gesprekken en liet ze betrokkenen teksten opstellen. Het eindresultaat is te vinden in het op A4 formaat en lekker dik en nadrukkelijke naar inkt geurend papier uitgegeven ‘Skopiumschuivers’. En een tentoonstelling die loopt in Zwarte Zaal van het KASK te Gent.

http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2017/10/06/skopiumschuivers-de-dolle-seventies-in-cultureel-gent/